Warto znać różnicę, bo poprawne nazewnictwo ma znaczenie nie tylko dla fachowców, ale także przy staraniu się o dofinansowanie z programu "Czyste Powietrze".
Piec – lokalne źródło ciepła
-
Ogrzewa bezpośrednio pomieszczenie, w którym stoi.
-
Najczęściej spotykane przykłady to: piec kaflowy, kominek bez płaszcza wodnego czy popularna „koza”.
-
Nie podłącza się go do instalacji centralnego ogrzewania.
-
Jego zasięg to zazwyczaj jeden pokój.
Piec można traktować jako punktowe źródło ogrzewania - działa lokalnie i w ograniczonym zakresie.
Kocioł – centralne ogrzewanie całego domu
-
Podgrzewa wodę lub inny czynnik grzewczy, który następnie krąży w instalacji.
-
Dzięki temu ciepło dociera do wszystkich grzejników i ogrzewania podłogowego w budynku.
-
Kotły przeważnie przygotowują także ciepłą wodę użytkową (c.w.u.).
-
Mogą pracować na różne źródła energii: pellet, gaz, olej, prąd czy pompę ciepła.
Kocioł to serce systemu grzewczego - jedno urządzenie, które ogrzewa cały dom.
Dlaczego rozróżnienie jest ważne?
W mowie potocznej przyjęło się mówić „piec”, ale w dokumentach czy wnioskach dotacyjnych liczy się dokładność.
Program „Czyste Powietrze” wspiera wymianę starych, nieefektywnych urządzeń na nowoczesne kotły i pompy ciepła - nie finansuje natomiast zakupu pieców miejscowych, które ogrzewają tylko jedno pomieszczenie.